Yarardan çok zararının olduğunu düşünüyorum. Canı acıyan birine karşı, karşı konulamaz bir acısını hafifletme isteği duyuyoruz ama bu uğurda çaba sarf ederken karşımızdakini genelde sinirlendiriyoruz. Kişinin en mantıksız, en duygusal olduğu süreçte mantığa davet etmek bana biraz mantıksız geliyor. Bir anlığına otokontrolü kaybetse "ne diyon aq" minvalinde bir çıkışa maruz kalabilirsiniz.
Bu tür durumlarda onun yanında olduğunuzu, istediği zaman yardım edebileceğinizi, onun ne hissettiğini anlayabildiğinizi söylemeniz yeterli. Zaten etrafında kimseyi istemiyordur o an, acısını yalnız yaşamayı tercih eder. Kısa tutun, "acısını hafifletmeye" çalışmayın.