teselli etmek

ağlayarak açılan o telefon kahkaha atılarak kapatılır. çünkü ağladığında beni arayacak olan insan benim kardeşimdir bende onu boşver lan diye teselli etmem. konuyu öyle bi dağıtırm ki kendiyle dalga geçecek hale gelir. ve herkes teselli konusunda iyi olduğumu söyler çünkü teselli etmem. zaten çok gereksizdir. anlamsızdır acı çeken bi insana çekme değmez boşver demek. kafa dağıtmak en güzeli.

teselli edilmek kadar boktan bir duygu yoktur düzeleceğin varsada hatırlar beter olursun o kadar

ben aglarken kendimi sıkmakla teselli ediyorum bunye acilara alisik ama karsimda teselli olmasi gereken bi insan icin bu zor anlasilir bi durum o yuzden karismamaya calisiyorum. cunku bi kere karisip duygularimi koreltmeme sebep oldum bida da gerek yok

saçma. üzülme deyince üzülmeyecek mi ? daha mı az yanacak canı ? sarıl, teselli etme. yanında ol, kafasını dağıt,yapabiliyorsan yüzünü güldür. ama üzülme deme geçer deme düzelecek deme. hele ki tavsiye hiç verme.

hiç beceremediğim şeydir. ağlar ağlar karşımdaki, omzunu hafifçe okşayıp "ağlama"dan başka hiçbir şey çıkmaz ağzımdan.

her türli teselli sözü, bir ihanet getiriyor aklıma. (bkz: teselli etmeyin,dert olmayın yeter)

ehil isteyen işlerden biridir bu heralde. i̇yi gelemeyen, iyileştiremeyen kişi sussun gölge etmesin çok daha iyi. şu sıralar fazlaca maruz kaldım yine. i̇yi gelmeyi bırak daha da derdimi körüklemiyorsa ben de bi şey bilmiyorum. bu yüzden üzgünken konuşmam sırf teselli etmeye kalkmasınlar diye. kimisi de yanlarında ağlamıyorum, üzülmesinler diye anlatmıyorum diye dayanıklı sanıyor. ailen bile. sen yine iyi okula devam edebiliyorsun dedi geçenlerde biri. i̇yi niyetli söyledi biliyorum ama yine de benim gülesim geliyor. onlar olsa ne yapacaklardı ki? başa gelen çekiliyor öyle ya da böyle. öldürmeyince ölünmüyor yani napiyim? yerlere yatıp debeleniyim mi ben bu dertle napıcam diye. i̇lla ki dayanıyorsun, devam ediyorsun etmesine ama nasıl devam ettiğini bir allah biliyor orası ayrı. senden neler gidiyor o aralıkta o ayrı. sorsaydı fikrimi mesela kaç defa istedim ben bugüne kadar toprağın altını o ayrı. "güçlüsün sen bunu da atlatırsın" diyorlar hayatımda gördüğüm en boş teselli. onlarda haklı gerçi. öyle ya. göstermedin ki yaralarını kimseye. kim ne bilsin kaç kez düştüğünü. kim ne bilsin kaç defa öldüğünü.

bir beni teselli etmeye zahmet etmediler

biri daha sevgilisinden ayrılıp bana gelirse teselli etmem için yemin ederim engellerim. sakinleştirici miyim ben amk?

bir boka yaramaz. kelimeler hiçbir şeyi düzeltmiyor. çünkü kelimeler bazı anlamlara gelmiyor.

beni teselli etme bana para ver

Yarardan çok zararının olduğunu düşünüyorum. Canı acıyan birine karşı, karşı konulamaz bir acısını hafifletme isteği duyuyoruz ama bu uğurda çaba sarf ederken karşımızdakini genelde sinirlendiriyoruz. Kişinin en mantıksız, en duygusal olduğu süreçte mantığa davet etmek bana biraz mantıksız geliyor. Bir anlığına otokontrolü kaybetse "ne diyon aq" minvalinde bir çıkışa maruz kalabilirsiniz. Bu tür durumlarda onun yanında olduğunuzu, istediği zaman yardım edebileceğinizi, onun ne hissettiğini anlayabildiğinizi söylemeniz yeterli. Zaten etrafında kimseyi istemiyordur o an, acısını yalnız yaşamayı tercih eder. Kısa tutun, "acısını hafifletmeye" çalışmayın.

arkadaşımın düğünene gittim, gelin dahi ayaklandı bizim tahife bana doğru koştular resmen abiyelerle. herkes bize bakıyor, enfeksiyon riskinden dolayı kimse ile görüşmüyordum, ve ben kaldırıp kollarımı oynamaya başladım:) hepsi sarılarak gözüyaşlı oynamaya başladık:) teselli edilmeyi hiç sevmem, kimsenin en güzel gününe hüzün düşürmem, ondan zaten bu güçlü kadın pozları. ama bi dostumun herhangi birinin başına bi iş gelse beni ararlar, geçen üniden bi arkadaşım aradı, hiç alakasız iki insanız ve asla anlaşamayız. saatlerce bana eşi ile ilgili problemlerinden bahsetti ve teselli ettim.

Kendine yara olurken ona merhem olmak