Belli bir yaştan sonra yaşanılamayan yerdir. Yalnızlık, bağımsızlık, kendine ait bir alan istiyor insan. Özellikle üniversite dönemi ve ilerisinde bu istek ağır basıyor. Bir kere alıştın mı geri dönmek istemiyorsun. Sık sık dile getiriyorum bu isteğimi "Gitsem de kurtulsam, vallahi bezdum!" diyorum. "Vay be demek öyle ha? Ağlarsın, geleyim, sizi özledim, ben sizsiz yapamıyorum dersin." diyorlar. Yav bırakın da özleyeyim o zaman, salın be beni artık! Vallahi sizi seviyorum ama çok kalabalıksınız be, cidden yeter.