aile…..
çocukken nasıldı bilmiyorum ama şu an eksikliğini hissediyorum var ama yok bu kadar saçma bişey:/
annem… her şeye rağmen iyi ki olan kadın<3
babam; vardı ama hep fiziken…
o kadar aklı başında değil ki onun düşüncelerini,bakış açılarını , hiç bir özelliğini sevmiyorum konuşmasa daha sevimli bir insan olarak kalabilirdi gözümde… ama o kadar küçüldü ki gözümde ona karşı içimde sadece insan olduğu için gösterilmiş bir merhamet kaldı.
desteğini hiç ama hiç hissetmedim, kendimi hiç değerli hissetmedim, kendimi hiç özel hissetmedim , hiç her şeyin en iyisine layıkmışım gibi hissetmedim… bu değerleri babandan göremiyorsan ya kendi kendine verip hayatın bir kısmında hep kendini yalnız hissedip ama kendine de o göremediğin değerleri verip kaybetmekten korkmayan umursamaz ve vurdumduymaz bir insan yaratırsın ki ben bunu yaptım iyi bişe mi yaptım kötü bişey mi bilmiyorum ikincisi de o görmediğin değerleri hep saçma sapan insanlarda ararsın ve hayatının içine sıçarsın..
bu yüzden iyi bir ebeveyn olmak herkesin harcı değil… o doğurup ilgisiz alakasız sevgisiz değersiz bıraktığınız çocuklar dünyaya gelmeyi seçmedi ama siz ebeveyn olmayı seçtiniz…
benim gibi olan insanlara temennim allah karşımıza sevgiyle ilgiyle değer görerek büyütülmüş ve her zaman ailesinin desteğini arkasında hissetmiş insanlar çıkarsın ki eksikliğini hissettiğimiz şeyleri öğrenme fırsatımız olsun….