Yani bu hissi tarif edebilir miyim bilmiyorum ama çok kötü bir his ya. Ne yapsam yarım, ne desem eksik. Dünyanın en güzel yerinde de olsam içimde hep o buruk his var. Bunu nasıl ifade ederim bilmiyorum ama sanki üçüncü bir kol gibi, doğduğumdan beri benimle olduğu için alışık ama neticede fazlalık olduğu için rahatsızım. Sanki zamanla ben büyüdükçe o da büyüdü, artık görmezden gelemiyorum. Çok yorgunum. Sussam susamıyorum konuşsam konuşamıyorum. Bu hissin bir adı var mı bilmiyorum ve ilgilenmiyorum da. Sadece artık bütün bunlar son bulsun istiyorum.