berbat bir his tarif et

Benim koşarak gidemediğim yerlere başkalarının bir adımda varmış olması.

Kendine güvenip güvenmemen gerektiğini bilmediğin an

güne acı dolu ve hissiz bir şekilde uyanmak eskiden uyanmak için güzel sebeplerim olurdu. ama artık hiçbiri yok. küfrederek başlıyorum her güne. berbat bir his..

Asla bitmeyecek hissi. Kötü günler içindeyken..

sanırım en kötüsü yapayalnız kalmışlık hissi

Red edilme korkusundan dolayı, sevdiğin insana " seni seviyorum" demeden çekip gitmek. Ulan salak, noldu şimdi? Acı aynı, ama haberi bile yok. Bari söyleyeydin de, o red etmiş olaydı. Maça 1-0 yenik başladın işte.

Her şey çok güzel olacak diye düşünürken bir anda reddedilmek

Hoşlandığın kızın onlyfans açması.

mesela birisi bir derdini anlatıyor ve durum o kadar kötü ki hiçbir şey diyemiyorsun. hiçbir cümle teselli edemiyor ve hiçbir şekilde yanındaymış gibi hissetiremiyorsun. bu çok kötü bir his işte

ayrıldıktan sonra uyanılan ilk sabah

Çok almak istediğin bir eşya,ürün varken paranın olmaması ve annemin deyimiyle "elinin varıp dirseğinin geri gitmesi" ...

Date günü regl olmak

sabah uyanır uyanmaz kalp ağrısının başlaması

şu anki kafa karışıklığı, hangi sonuca varsam sanki diğeri daha mâkulmüş gibi ve kısır döngüye döndü artık bu

Kimse için en önemli kişi olmamak. Her başın sıkıştığında veya canın sıkıldığında tekrar tekrar kalabalıkların içinde ne denli yalnız oldugunu hatırlamak.

Çabalarının ve emeklerinin boşa gittiğini anlamak. Malum 1 senedir masa başında ders çalışıyorum. Kpssde dönen tüm adaletsizlikleri bilerek ama minik bir ya olursa umudu ile başladım serüvene. Belki yapabileceğimin daha fazlasını yapamadım ama o masa başında çok uykusuz kaldım. Bu sene ağladığım kadar hiçbir zaman ağlamadım ki çoook zor zamanlar atlattım. Yaptığım fedakarlığın haddi hesabı yok, sizin de yoktur eminim. Ben bilmiyor muydum sokak sokak gezmeyi, bilmiyor muydum her gün arkadaşlarımla buluşmayı, tatile gitmeyi, gerçekten mutlu hissetmeyi... koskoca yazı masa başında geçirdim, daha ayağımı yarım saat mesafedeki denize sokamadım. Denize girmeyi, yüzmeyi geçiyorum ben denizi bile görmedim bu süreçte. Ailemden fedakarlık yaptım, kpss hocalarının yüzünü daha çok gördüm sevdiğim tüm insanlardan. Sevgilimi çok özledim, bir tane fotoğraftan hasret gidermeye çalıştım. Ailem asla baskı kurmaz kazan çalış iş bul vs diye. Ama ben artık 23 yaşındayım ve sorumluluk hissediyorum. Herkes her şeyi yoluna koymuş gibi hissediyorum ama ben yerimde debeleniyorum. Yaşayamadığım gençliğim için çok üzgünüm. Ben komşumun ağacından bir tane dut yemedim hakka girerim diye. Bu insanlar bizim hakkımızı nasıl hiç ediyorlar aklım almıyor. Hakkım iki dünyada da helal değil asla. Ben şu an ölsem sevdiğim insanlara hasret ölmüş oluyorum. Mahvettiler bizi.

bir gün beni farkettiğinde, beni farketmenin artık benim için farketmeyeceğini farkedeceksin.

Birisiyle beraber çok iyi arkadaşsındır, bir süre sonra üçüncü bir kişi gelir ve bundan sonda benim üçüncü kişi haline gelmem.

Yığılma yüzünden birkez daha mezuna bırakıyorum... Daha iğrenç bir his var mı ?

edeyim sözlük. Hani depresyon teşhisi koyulur ve ilaç kullanman gerekir. Tedavi sonuç verir ve iyileşmeye başlarsın ama asla eskisi gibi olamazsın. Olamadığın için de en ufak bi depresif modda hayattan keyif alamama durumlarında acaba tekrar mı aynı döngüye giriyorum diye sorgularsın. İstemeden de olsa sürekli duygu durumunu takip eden bi manyağa dönüşürsün. Normal duygulardan bile korkarsın. Korkudan bir cehennem yaratırsın kendine. Heh işte o cehennem attığın her adımda seninledir. Ne mutsuzluğunu yaşatır sana öyle sade ne de mutluluğundan keyif alabilirsin.

Arkadaşlarının plan yapıp buluştuğunu ama seni çağırmadıklarını hikayelerinden gördüğün an

sevdiğinin kişinin sana farklı davrandığını düşünmek ama aslında herkese karşı aynı olduğunu fark edince oluşan hayal kırıklığı.

Kötü bir ilişkiden çıkıp o berbat insandan kurtulduktan sonra sen kimseye güvenemeyip yeni bir ilişki yapamazken o berbat insanın hemen birini bulup mutlu olması

Belirsizlik. İleri mi gideceksin yoksa geri mi yapacak misin yoksa yapmayacak mi her şeyin belli olması senin seçimlerine bağlı ama her seçimle beraber bir belirsizlikte seni bekliyor olacak .

Benden 1 ay sonra iş' e başlayan insan benim yapmadığım ne yapmış olabilir de iş yerindekilerij ortamına bu kadar hızlı girmiş olabilir. Ben çağrılmıyorum hiçbir yere ancak onun doğum günü diye şirketin önceki çalışanları ile arkadaşlık kuranlarla bir araya falan getiriliyor. Yüzüme iyi davranılıp arkamdan bu şekilde yaklaşım sergilenmesi berbat bir his gerçekten. Hem de bahsettiğim kişinin, onun için bir şeyler yapanların arkalarından konuşuyor olması, asla samimi olmaması falan. Bunları yapan insanların sevilip sayılıp, neyse o olan içi dışı bir olan insanların görmezden gelinmesi aşırı berbat. Benim bunları kafaya takıyor olmam ayrı berbat.

Yetersizlik, elinde olmadan üstelik

Ailenle beraber akraba ziyaretine gidersin ve gittiğin yerde tüm sülalenin dedikodusu yapılır. Neredeyse herkesin hakkında bir şeyler söylenir. Bazen bu yüzden akraba ziyaretine gidesim gelmiyor. Onlar kendi arasında rahatlıyor belki ama benim içim kararıyor, bunalıyorum.

Değersizlik, kaygı... Hani bazen bir şeyler söylemeye çalışırsın, çalışırsın ama anlaşılmaz. Sen ne kadar çabalarsan çabala anlaşılmaz işte geçmez karşı tarafa... Bir yerden sonra kaygılar seni uyutmaz. Sürekli arka planda çalışır durur. Beklersin bir şeylerin değişmesi için...

Kendi kendine konuşurken kendinle kavga etmek

Bir yandan intihar etmeyi düşünürken bir yandan da gelen evrakları düzenlemeye devam etmek. Bu psikolojik olarak öldüğümü fark ettiğim andı.

bu kişi bunu asla yapmaz dediğinde o kişinin tam da onu yapması. ulan bu nasıl bir hayal kırıklığıdır, nasıl bir güven suikastidir ya? üstelik bu devirde güvenmek bu kadar zorken..

severek ayrılmak

Değersiz hissetmek. Sanırım bundan daha berbat hissettirecek tek şey evlat acısıdır. Rabbim onu düşmanıma bile yaşatmasın. Zira ben bu değersizlik hissi ile ölüp ölüp dirilirken, evlat acısı yaşayan kim bilir neler çekiyordur.

Bir zamanlar her allahın günü aynı sofraya oturduğun, ekmeğini, cebindeki son kuruşu, paketindeki son sigarayı paylaştığın insanlar tarafından 'hiç olmamışsın gibi' unutulmak.

Tasvir etmek güç ama bayılma öncesi an. Berbat bir mide bulantısı eşliğinde gözlerinin kararması ama aynı zamanda baş dönmesi ile yerin ayaklarının altından kayması, ay fena oldum anlatırken bile.

Alıştığın konforun altındaki ve yabancı bir yerde duşa girmek. Keselenmek bile istemiyorum bazen. girip çıkıyım bir an önce yeter. Allah bir daha düşürmesin.

Aklıma gelen şeyin başıma geldiğinde hissettiğim şey. Bile bile yapmışım gibi geliyor. Sonra bir aptallık hissi, bir kendine kırılmışlık. Bak yine daraldım.

kabullenmek.

belirsizlik.

Birden dejavu yaşadığını farkediyorsun. Dejavunun sonunda çok mutlu olacağın bir şey olduğunu hatırlıyorsun - mesela çok sevdiğin biri yanına geliyor sarılıyorsunuz falan - ama gerçekte öyle olmuyor. Sadece dejavunun ilk yarısı gerçekleşiyor, mutlu olunan kısım gerçekleşmiyor.

bu hayatta insanı yoran iki şey, beklenti ve belirsizliktir.

Sağ olarak boşluğa bırakılmışsın. Kendini serbest bıraktıkça hızlanıyorsun, dibinin ölüm oluğunu düşünüyorsun ama ne zaman dibi göreceğini bilmiyorsun. Bir yerlere tutunsan belki yukarı çıkabilirsin ama o hızda tutunmak o kadar zor ki ya tuttuğun yer kırılıyor ya da ellerinden bir parça kopmuş gibi acı veriyor.

beklediğim değeri ve düşünceyi göremeyince üzüntüden kusasım geliyor, en berbat his

Kendinden, hayatından vazgeçercesine çabalamak, ama herkesin seni çabalamadı olarak bilmesi..

ayrılıklar sonrası o acının bir türlü geçmemesi. uyuyamamak, uyanamamak, yemek bile yiyememek, kalbinin sürekli acıması, aldığın nefeslerin yetmemesi...

İçindeki çocuktan yanıt alamamak .

özel sektörde saatlerce süründükten sonra emeğine hiç değmeyen bir para almak ve o paranın da birkaç saniye içinde kredi kartı borçlarına giderek bitmesi.

sürekli aynı şeyleri yaşayıp kendini bi labirentte gibi hissedip hep aynı yerlerden geçip çıkış yolu arayıp bulamamak..