Bu kadar kalabalığın arasında çok yalnız hissediyorum, okul zamanlarımda çok sosyaldim, iş hayatında da çok sosyalim fakat şuan haftasonu ve dışarı çıkabileceğim bir arkadaşım yok, dertten kaşlarım çatık, moralim bozuk oturuyorum derdimi anlatacak bir arkadaşım yok. Elimden geldiğince kendime vakit ayırıyorum, geziyorum, kendimi geliştiriyorum, hayallerime ulaşmaya çalışıyorum ve ulaşıyorum da ama şu yalnızlığa hep yenik düşüyorum, biraz değer görmek, sevilmek, sayılmak istiyorum sadece. İçimi buraya dökmek istedim ...