insanı öfkelendirir. isterdim ki diğer tüm insanlar gibi kabullenmenin sizi mutlu ve huzurlu hissettireceğini söyleyeyim ancak maalesef böyle bir şey söylemeyeceğim. zira geriye dönüp baktığımda, yaptığım kötülükler için içten içe pişman olsam da bana yapılan kötülüklerle kıyasladığım an az yaptığımı düşünüp öfkeleniyorum. bu yüzden kabullenmek bana huzurdan çok huzursuzluk veriyor. bu yüzden de size yalan söylemiyorum. kabullenmek huzur vermez. öfkelendirir. hatta en temeline inersek, özellikle haksızlık karşısında kabullenmek, korkaklıktır. maalesef gerçek bu.