cok sevdigim bi arkadasım var. öyle sürekli konusmayız. gerci birbirimizi aradıgımız zaman da konusmayız. daha dogrusu o konusur ben dinlerim. cünkü o sessizligimden bile anlar beni. söylemek istediklerimi benim yerime söyler. anlatmak istediklerimi anlatır. hislerime tercüman olur. kendime dahi itiraf edemediklerimi vurur yüzüme bir bir. sonrası haklılıgına bir aglayıs bir sigara...
ama keske bunları yapması gereken kisi yapsa.