Bugün tam Yeşilköy’de ineceğim vakit bir teyze rayların üzerine düştü. Marmaray durdu, insanlar çığlık kıyamet. Kimi dizlerine vuruyor kimi gitti gitti diye bağırıyor. Biz içerde kaldık haliyle, kapılar açılmadı. Tam benim olduğum vagonun altından paramparça bir ceset çıkaracaklar çıkaracaklar diye öyle bekledim. Tabi çıkarılana dek kimi bacağı kopmuş dedi kimi kolu. Ben de artık düştüğü yere arkamı dönerek beklemeye başladım. Sonra bi baktım teyzeyi ordan çıkardılar. Lan nasıl yani? Teyze sağ taraftan düştü ve sol taraftan sağsalim bir şekilde, yalnızca başında kanamayla çıkarıldı. Verilmiş sadakası mı var denir, görecek günleri, alacak nefesi mi? Ne denirse densin o anı unutmayacağım.