Ben küçükken anneannemlerde kalırdım. Tek bir anı değil belki ama o daha sıcağı bastırmamış, ferah yaz sabahlarını hiç unutmam. Güzel bir kahvaltı sonrası kuş cıvıltılarından başka ses olmayan sakin sokağımıza çıkıp, sıcak ama sabahın ferahlığını içinde barındıran havada yürüyüş yapar, komşuannelere gider, öğleden sonra ise pazara uğrardık. Öğle vakitleri ise diğer komşuannelerinin torunlarıyla bahçede koştururduk hatta bazen pazara hep birlikte gider sonrasında ise parklarda takılırdık. Pazardan ayaküstü alınan o süt mısırın tadı olsun simidin tadı olsun hepsi çok lezizdi. Her hafta olan altın günlerinden bahsetmiyorum bile. Dört gözle beklerdim o altın günlerini.