köylüleri niçin öldürmeliyiz

çok sevdiğim bir şükrü erbaş şiiridir. şiirin bir bölümü milliyet gazetesinde yayımlandığı vakit, süleyman demirel bir faks gönderiyor birtakım yanlış anlayışlara yol açabilecek niteliktedir diye. öyle ki dönemin gazetecileri gerçekten köylüleri öldürmek istiyor musunuz diye soruyorlar şaire. Bunun üzerine şükrü erbaş detaylı olarak kendini açıklıyor. "bu şiir benim başımın belası bir şiir. tarihsel ya da sosyolojik açıdan dünya kadar söz söylenebilir. şiirde söylediklerimin dışında -şiirin açıklaması olarak değil elbette- çok kısa şunları söyleyebilirim: ben kaba bir dünyada yaşamak istemiyorum. benim geleceğimi ufukları eşiklerinden öteye varamayanlar belirlesin istemiyorum. bencilliğinden başka erdemi olmayan insanların dünyamıza iyilik ve güzellik katacağına inanmıyorum. felsefeyi, sanatı, bilimi bilmeyen, küçümseyen; dinini mülke; mülkünü dine dönüştüren insanları sevmiyorum. ne yazık ki ülke, tenha kasabalardan ışıklı kentlere kadar, bu düzeysizliğin egemenlik alanı haline geldi. gerisinde bu bakışın yattığı bir tepki şiirdir "köylüleri niçin öldürmeliyiz?". kendim için onlar için insan onuruna yakışır bir yaşama biçimini tersinden söyleyen bir dili, kurgusu vardır. sevmediğimiz değil sevdiğimiz insanlar bize dert olur değil mi? yargılanan aslında feodalizm, gelenekler."