hayata geç kalmışlık hissi

20li yaşlarımda bir erkek arkadaşım vardı.. gitar, keman, mızıka, piyano çalar heykeller, resimler yapardı. küçüklüğünden beri bu noktaya gelebilmek için gerçekten çabalamıştı ben de o zamanlar ulan ben de bir şeyler yapsam keşke ama bu yaştan sonra ne yapılır ki derdim. aradan geçti 5 yıl ama benim dudaklarda aynı sözcükler... ''ulan bu yaştan sonra ne yapılır ki'' şimdi elimi neye atmak istesem ne kadar devam ettirebilirim, ne kadar ilerleyebilirim diyorum. e bakınca 5 yıl önce başlasam gayet de güzel yol alırmışım. geç kalmadım ama geri bıraktım kendimi. asıl üzücü olan da şu an başlasam yine geç bir vakit olmadığını biliyorum ama kendimi sanırım geç kaldım diye avutuyorum.