"kendileri dışında kalan herkes hakkında en az fikre sahip insanlar okumaktan ve yazmaktan başka işi olmayan insanlardır denilebilir. eğer elinden okumaktan ve yazmaktan başka bir şey gelmeyecekse, insanın okuma yazma bilmemesi daha iyidir.
halk arasında sürekli elinde bir kitapla dolaşan aylak bir adam gerek etrafında olup bitene, gerekse kendi kafasının içinden geçenlere dikkat kesilme gücünden veyahut isteğinden o kadar mahrumdur, bundan kesinlikle emin olabilirsiniz. böyle birisinin anlayışını kendisiyle birlikte cebinde dolaştırdığı ya da evinde kütüphanesinin raflarında bıraktığı söylenebilir. herhangi bir konuda özgürce aklını kullanıp bir yargıya varmak ona zor gelir. okunabilir birtakım şekiller üzerinde göz gezdirirken mekanik bir biçimde bakışı dikkatini cezbetmedikçe herhangi bir tespitte bulunmak, neticesini bir değerlendirme olarak ortaya atmak ona çok ağır gelir. düşünce yorgunluğu onu yıldırır; böyle bir alışkanlığı olmadığı için bu ona tahammül edilemez gelir. bu yüzden o zihnin boşluğunu dolduran ve sürekli birbirini iptal eden sözcüklerle yarı yarıya biçimlenmiş imgelerin birbirini sınırsızca bıktırıcı takip edişinden hoşnut olarak yan gelip yatar."
arthur schopenhauer.