bugün
yenile

    hatırlayınca iç burkan anılar

    2
    +
    -entiri.verilen_downvote
    Sene 2012, lise 2 yatılı okuldayım. Saat 22.00'da yat saati olur hafta içi. O günün nöbetçi hocası geldi yoklamayı aldı ve herkes yatağına geçti. Biz tabii uyumuyorduk, çok ses çıkarmadan ranzada muhabbete devam ederdik. Telefonum çaldı bir anda. Arayan yan odamda kalan T isimli arkadaşımın babası idi. T babası ile pek konuşmazdı babası da bana numarasını vermişti. Açtım telefonu; -Buyur amca, hayırdır bu saatte? +T'nin annesi vefat etti. Kendisine ulaşamadım sen söyle olur mu? Ben şok içinde kaldım tabii. Tek kelime dahi edemeden telefon yüzüme kapandı. Aklımı karıştıran şey neden bu sorumluluk bana verilmişti? Aile fertlerinin bunu yapması gerekirdi ama kimse T'yi aramadı. Tabii ben o gece hayatımın en zor gecelerinden birini geçireceğimi anlamıştım. Öncelikle odadaki çocuklara ve devremdeki tüm çocuklara bu durumu bir türlü anlattım. Her şeye hazır olmalarını söyledim. T'nin yanına gittim biraz konuşmamız gerektiğini söyledim. -Kanka biliyorsun bazen insanlar kabul etmek istemediği haberler alırlar ve bu can yakar. +Ne anlatıyorsun oğlum? -Nasıl söylenir bilmiyorum.. Annen vefat etmiş kardeşim Bundan sonrası büyük bir sessizlik, kabullenememe ve haykırış.. O gece hayatta tek sevdiği kişiyi kaybetti. Gözyaşları o kadar aktı ki belli bir zaman sonra resmen kurudu. Sabaha kadar kendine zarar vermesin diye başında bekledim. Sabah oldu ilk iş heyet raporu alıp kardeşimizin annesine güzel bir veda etmek için yola çıkmaktı. Tüm devre yola çıktık T'nin memleketine doğru. Vardığımızda naaşı aldık ve mezarlığa gittik. Hala inanamıyordu annesinin öldüğüne. Annesinin bedenine bakıyordu sadece. Son kez öptü, sarıldı hiç ayrılmak istemedi. Resmen toprağa beraber yatmak istedi. Beni burada en çok üzen cenazeye bizim dışımızda kimsenin katılmamış olması oldu. Boğazım düğümleniyor hatırladıkça. Biz o gün kardeşimizin yanında olmasak yalnız başına annesine veda edecekmiş. Sonra annesi adına helvayı da biz kavurduk, muhtaç olan insanlara yemek de dağıttık. 2 hafta boyunca T ile kaldım. Sonra benim de dönmem gerekti. Kendisi okulu bırakıp yurt dışına taşındı. Yeni bir sayfa açtı yoluna devam ediyor. Seneler oldu görüşmeyeli şimdi görsem sıkı sıkı sarılırım
    ... diğer entiriler ...