arkadaş

t: bana seçilerek sayıyla gönderildiklerine artık emin olduğum kişiler. benim gibi yemek yemeyi yapmak kadar seven birinin garip alışkanlıkları olan arkadaşlarının olması üzücü. kebabı, kavurması vs. gibi etle beslenen bi şehirden geleni ağzına et sürmez. öbürü et ve soğan olan yemeği yemez. biri burger patatesi hariç patatesi ağzına sürmez o da patatese benzemiyor zaten o yüzden yiyiyorum diyor, diğeri yurtta yapılan tosta koyulan kaşar peynir haricinde ağzına peynir koymazdı, o da yok gibi oluyor, o yüzden yiyebiliyorum diyordu. bi diğeri su harici içecek içmeyi sevmiyor. neyseki arada ayran ve kahve tüketiyor. ayy biri de zeytini hiç sürmemiş ağzına. kardeşim ben sizinle ağız tadıyla yemekler deneyemeyecek miyim? misâl kars'a gidip meşhur gravyerini yerinde tadamayacaksak, anadolu'nun güzel yerlerinde patatesli gözleme yemeyeceksek, çanakkale'yi gezmeye gidersek kahvaltı tabağında kalan son ezine peynirini kim yiyecek acaba diye bakışmayacaksak, beraber kebap, kokoreç ve diğer lezzetleri yerlerinde keşfedemeyeceksek, bana geldiğinizde bol soslu zeytin salatasından ikram edemeyeceksem ne anlamı kalacak canını sevdiklerim. ya şimdi benim de seçtiğim şeyler var ama en azından makul sebeplere dayanıyor, birinin kıyma yememek için bahanesi böyle ağzında minik topakların olması rahatsız ediyormuş.. aşağı yukarı neredeyse her yemeğe konulabilecek ürünleri neden sevmiyorsunuz hâlâ anlam veremiyorum. ben sevdiğim yiyecekleri size tattırırken beğendiniz mi diye gözünüzün içine merakla bakıp tepkinizi gözlemlemek isterdim de mahrum ettiniz beni bunlardan.. edit: imlâ -üzüntüden elim sürçmüş-