Hayatımın belki en başında çok büyük bir yük var omuzlarımda. Her şeyi en güzel şekilde idare edicem dedim ve ettim de ama artık istemiyorum. Bana yük olacak hiçbir şey istemiyorum hayatımda. Duymak istemiyorum içimde yara yapmış o konudan bir cümle bile. O yarayı görmek, hissetmek istemiyorum. Gözümün önüne her geldiğinde canım daha da acıyor artık sarsılıyorum, ağlıyorum. İçim acıyarak ağlıyorum. Bunu hayatın bana yaptığı bir haksızlık olarak görüyorum. O çok sevdiğim hayata çok kızıyorum.
ama geçecek biliyorum. Bana yaralar açan hayat aynı yerlerden çiçekler sunacak önüme. Güzel olacak biliyorum