ulan hayatımda hiç bayılmadım. hep merak etmişimdir nasıl bir şey olduğunu
bir gün sabahın köründe tıklım tıklım dolu olan otobüse bindim hasta halimle. ayakta zor duruyorum zaten. acayip kötüydüm yol boyu. kendimi otobüsten zor dışarı attım. adımımı atar atmaz yere kapaklanıyordum ki bi kız tuttum kolumdan "iyi misin otobüs boyu kötüydün" dedi. afedersiniz ama ağzımı açtığım gibi kusmaya başladım. zorla oturttu bir banka. biri geldi "iyi misiniz" diyor o da. bi baktım canım kankam. "sen nerden çıktın ya" dedim. kadere bak. ben olduğumu anlayınca daha da telaşlandı aldı götürdü beni. çalışmaya çalıştık kahretsin. baktılar bayılacak gibi oluyorum iki iğne yaptılar. eve gönderdiler
bu da böyle bir bayılamama anımdır.