bayılmak

ölmekle karıştıran var, yapmayın

hayatım boyunca hiç yaşamadığım olay. çünkü bayılacağımı çözüp ona yönelik önlem alıyorum anında. zaten agorafobi nedeniyle sürekli ortamlarda tavşan gibi takılıyorum, bi de onun paniğini hissedince gerekirse şehirlerarası otobüsten inerim yine de bayılmam. kontrol manyağıyım evet.

o an geçirilen ani şok nedeniyle kişinin şok geçirmesine bağlı oluşan uyku olayı. bunun iki türü var: 1-bilinci açık=bu bayılmada geçici bi uyku hali gibi olur. yaklaşık6-7 saniye kadar sürer. 2-bilinci kapalı=bu bayılmada kişi hormonal denge bozukluğu veya fizyolojik değişiklikler nedeni ile bayılır ve uyku halinin be kadar olucağı bilinmez. (aklımda kaldığı kadarı yanlışım varsa editleye bilirim)

bir süredir düzenli olarak oluyor ve genelinde bilincim kapalı,alışıyo insan bi süre sonra

bayılmayı hep deneyimlemek istemiştim çok hasta olduğum günün sabahında çişimi yapmak üzere tuvalete gittim kapağı kaldırdım tam işeyecekken gözlerim karardı uyandığımda yatağımdaydım

hızlı hızlı nefes alıp verildikten sonra birisinin boynunuzu sıkması durumunda 2-3 saniyelik yaşanılacak vaziyettir. lisede az yapmazdık millete. bi tanesi bayıldığında kimse tutmamış kafayı betona vurmuştu.

merak ettiğim olay bu yaşıma kadar daha yaşamak nasip olmadı :d

insan bayıldığını ayıldığında anlıyor çok garip :d

lise de sabah 7:30 daki derse giderken otobuste bayilmistim ayildigimda inecegim son duraktaydik.vatandas yuzume su atmis uzerimde hafif islakliklar ve yine onlarin cebime koydugu sekerlerle agir agir okul yolunu tutmustum..

lisedeyken sabah kalktim iste hazirlandm felan gittim mutfağa su ictim sonra nasil olduysa basim dondu bayılmışım uyandim halen yerdeyim kimse uyanmamis kalktim okula gittim salak gibi geldm diyim anne bayilmisim diyo keske uyandirsaydin bayilirken ailecek tuafiz :-)

yaşamayan arkadaşlar bence fazla merak etmesin, hoş değil elbette

biraz değişik. başta bişey anlamıyon ama yanındakileri panik olmuş bi şekilde görünce sen de korkuyon. sonra ayağa kalkmaya çalışıp titrediğini farkediyon falan

bende bir ara rutinleşmisti artik. günde en az bir defa bayılıyodum. neyseki iyiliştim çok şukur. allah kimseye yasatmasin kotu bi durum cunku. hele surekli oluyorsa insan disari cikmak istemez

sen ölmeyi bayılmak mı sandın

ortaokulda arkadaslarla birbirimizi bayiltirdik.once yere comelirdi cocuk kopek gibi surekli nefes alip ver derdik.sonra nefesini bi keserdik kut bayilirdi.gerci 5-10 saniye filan surerdi.dusununce ne manyakmisiz o zamanlar:)

hafif bir kulak çınlamasıyla olan durum. hayatımda şeker kullanmadığım için şekerim düşünce olan olay... ne zaman kulağım çınlamaya başlasa anlıyorum bayılacağımı ve gidip şeker yiyorum

bayılma beyne giden kan akımının bir nedenden ötürü azalması sonucu bilincin kapanmasıdır. kişinin bilincinin kapanması sağlanarak kafatasının yerden yüksekliğinin ve dolayısıyla yerçekiminin etkisinin azaltılması sağlanır. beyne daha çok kan gideceği için durum düzelecektir.

koltuktan bi hışımla kalktım gözlerim karardı bayıldım. kafam acıyor lan. (bkz: vay babanın amuğa goyim)

birader tutun ayol yorgunluktan geberiyorum, ay bayılcam şimdi.

apartta kaldığım dönem, daha önce makyajsız görmediğim ev arkadaşımı gecenin bi yarısı hafif loş ışıkta karşımda görünce korkudan bayılmıştım :d

az önce yaşadım, harika bir his. uyanınca "nerdeyim lan ben?" dedim, tam olarak:fakir hangoverı.

artık hobi haline getirdim herhalde. durup dururken ansızım bayılıveriyorum orda burda dlnxxm

eniştemler iftara gelmişti yemekten sonra da sigara içtiler balkonda çay içmek içinde salona girdiler adam başım dönüyor dedi bende ciddiye almadım iki saniye sonra horlamaya başladı gözler açık ama kaymış dalga geçiyorum zombiye benzedin diye adam bayılmis boğazı kapanmışta o yüzden horluyormus benim yüzümden gidiyordu diğer tarafa da son anda kurtardılar

bugün 60/40 tansiyonla dünyanın önce flulaşıp sonra karardığı durumu yaşadım. çok kötü olmuyor, ruh gibi bembeyazdın kanın çekilmiş laflarını hemşirelerden duymak hoşuma bile gitti. hastanede olmanın avantajı ile yükleme serum yiyip kendime geldim.bu arada elvada oruç

ölümün bazen karıştırıldığı olay. (bkz: ölmeyi bayılmak sanmak) bahsettiğim deyim de haddini aşan, gizli işler yapmaya kalkışıp iki eliyle bir siki doğrultamayan orospu çocuklarına, genelde karadeniz bölgesinde, ithafen söylenir zira bu bölgede gerçekten böyle kancıkları vururlar ve ölmek bayılmak gibi güzel değil.

ulan hayatımda hiç bayılmadım diye büyüyor idim ki 2 3 yıl önce hastalıktan geberirken hayattaki şansıma bakın ki sabahın köründe herkes uyurken ben tuvalette bayıldım alaturkanın önüne serilmişim ıyyy

hiç bayılmadım ya çok merak ediyorum:/ orta okuöda duvara yaslanıp kalbime bastırdıkları bayılma deneyinde bile bayılmadım amk

hayattaki en tecrübe sahibi olduğum konulardan biri. sabah kan aldırırken tansiyonum düştü.bayıldım. hatta baya düşmüş hemşire duyamıyorum diyordu. neyse vücut pelte gibi kafa uçuk benim.sedyeye filan yatırdı bunlar beni. 5 dakika sonra hemşire tekrar ölçtü eğer düşmediyse serum takacağım dedi. baktı şükür düşmüş dedi. i̇yiysen gel alalım kanı değilsen gidebilirsiniz dedi çıktı odadan. neyse tıpış tıpış zor zahmet aldılar kanı. eve geldik dedim anneme; ben: sanki taktıracaktım, hayatta serum filan taktırmazdım he. annem: hah sanki farkındaydın, sen o an yıldızları sayıyordun . (bkz: yıldızları saymak) (bkz: saydım 41 tane yıldız geçti) (bkz: oh oh iyi allah bereket versin)

beyin kendisine oksijen ve kan akışı tam sağlanamadığından vücudu anlık felç edip yatay konuma geçirmek için gerçekleştirdiği eylem bir nevi refleks beyin işte bencil pezevenk

birkaç gün önce olmuş bi'șeyden bahsedeceğim. sabah ebesinin körü bi saatte evden çıktım okula gidiyorum, aceleden kahvaltı şu bu yapmadım, hiçbi şey yemedim. önceki gün de yemeden uyumuştum, ayakta zor duruyorum falan. 97'deyiz, otobüs tıklım tıklım ve içerisi o kadar sıcak ki nefes alınmıyor. en arka kapının önünde duruyorum arkamda birileri var, önümde sağımda solumda bi sürü insan. ben titremeye başladım, ama böyle zangır zangır, ellerim tutmuyor çok sıkıșık durumda olduğumuz için düşmüyorum, topluyorum kendimi. beş dakika kadar böyle geçti, gözlerim kararıyor ödüm kopuyor düşüp bayılacağım diye. bunları düşünürken aniden sağ omzuma bi ağırlık çöktü. döndüm hemen, arkamdaki çocuk bayılmış, başı omzuma düşmüş, o kadar korktum ki utanmasam "öldü ya öldü heralde öldü" diye bağıracağım :d tıklım tıklımız yere düşmüyor çocuk. kaldı öyle, allahım dedim flaşlar patlıyo kafamda, herkes telaş içinde. ölmemiş, kendine gelip bi durak sonra indi. bayılma vakalarının en çok olduğu hat 97/güneşli-beyazıt olabilir, çok net :d müthişli iyi tarafı::::: bayılırsınız ama asla yere düşmezsiniz:d

çok sıkıntılı bir olay bence resmen tüm kontrolü kaybediyorsunuz ya.geçen sene bi ara baya hasta olmuştum,hem mideyi hem de bağırsakları üşütmüştüm haliyle bir şey yiyemiyorum ne yersem de iki katı suyla birlikte çıkarıyordum.hastalığımın 3.gününde artık kalkmayacak haldeydim okula gitmedim yatıyorum evde de kimse yok lavaboya gitmem gerekti duvarlardan tutuna tutuna gidiyorum girdim tuvalete tam oturacağım,pat düştüm.ne kadar sürdü hatırlamıyorum tabi ama uyandığımda resmen lavabonun içindeydim bi kendime geldim sonra da hıçkıra hıçkıra ağlayarak annemi aradım zaten :d

yazın yemeden içmeden kesildiğim için bi kan tahlili yaptırayım dedim. sabah kalktım kahvaltı yapmadan gittim. neyse girdim, lastiği bağladı, oturuyorum sedyede. birinci tüpü aldı, ikinciyi aldı vücudum biraz uyuşmaya başladı, üçüncüye geçti onu da aldı. neyse işte, sonra bi sesler duyuyorum boğuk boğuk. böyle karanlık yavaş yavaş aydınlanmaya başladı. yerde yatıyorum, etrafımda insanlar, alkollü pamuk koklatiyorlar dedim noluyor amk. bayılmışım amk. neyse kaldırdılar yavaşça. kanı alan kişi anlatıyor doktora, bayıldı tek başıma olunca da tutamadım, kafasını vurdu yere. sedyeden kafa üstü atlamışım amk ahshxha. neyse işte arabayla gelmiştim dönerken araba kullanacağım için bi çayla yarım simit verdiler biraz uzandım, sonra eve döndüm.

akşamdan beri olan iç sıkıntısından mıdır bilmem az önce bayılmadan önceki son evreye geldim ve göz kararmasıyla birlikte uzandım şimdi tüm ev halkı korktular uyuyamıyolar ama bilmiyolar ki; (bkz: kötülere bişey olmaz)

hayatımda ilk defa dün bayıldım, gerçekten de ölmeye benzemiyor. çok mal bir şeydi.

(#1429785) hala nasip olmadi sjshshs

cv’me ekleyebileceğim bir yeteneğim. asıl yeteneğim de bayılmadan önce yanımdakilere ”bayılıyorum galib...” diye bilgi vermem.

hiç bayılmadım. acaba nasıl bir his

Arada bir yaparım öyle şeyler

Bir keresinde kafamı kirişe (evet kiriş) çarptığımda bayılmıştım. Uyandığımda gelen sesler aşağıdaki gibidir. -Kafası mı kanıyor lan? +Evet evet. O sırada uyanan ben : Ne kanaması ya? -Kan yok kan yok.

2 kez Bayıldığımı biliyorum bir tanesi sünnet düğünümde Ama o günü çok kesik hatırlıyorum. bir tanesi de Kan verirken Hayatımda en son 8 yaşımda kan verdim bir daha vermedin bu arada Kendi kanım beni tutuyor...

Bazılarının ölmeyi sandığı şeydir

feriha'nın bug'ı. en çok feriha' ya yakışan eylem. (bkz: bir de bayıl istiyorsan feriha) bayıldı..

Güzel bir eylemdir. Vücut çok çalıştığında ya da çok streslendiğinde bir kapatıp açıyor kendini.

Vücudun hayata karşı, yıkılmadım ama doksan derece açıyla da durmuyorum ' deme şeklidir. Vücut kendini off moduna alır ama tam da off modu değildir aslında hani pili temassızlık yapan kumandaya bir iki vurunca geri çalışır ya onun gibi bir off hali. Aman diyim bayılacağınızı hissederseniz yere yakın bir pozisyona geçin.

bayılmadan 2,3dk önce gelen o soğuk ter, baş dönmesi, garip bir mide bulantısı, etraftakileri ikili görme, ve yerinden çıkacak gibi atan o kalp... bunları söylerken tekrar yaşamış oldum tüylerim ürperdi.

ne ölmesi kardeşim, bayılmışım.

Ömrüm boyunca bayılmayı çok merak etmişimdir. Hayatımda bir defa bayılmanın eşiğine geldim, ikisinde de bayılacağımı hissedip hemen önlemimi aldım. İkincisi ise bugün oldu Bugün olan olaya gelecek olursak; metrobüsle bakırköye gidiyorduk. Metrobüs dolu değil, sıcak değil, ter kokusu falan yok. Yani fenalaşmamı gerektiren bir durum yok. Ay yavaş yavaş vücut ısım artmaya başladı. Kulaklarımdan uğultu gelmeye midem bulanmaya başladı. Yengeme dedim ki “çabuk inelim hiç iyi değilim” metrobüs kapısına doğru giderken yavaş yavaş ortalık beyazlaşmaya başladı. Hani sanki bir anda sis çöktü. Kapı açıldığında görüş açım tamamen yok oldu, bildiğin kör oldum ay. Bacaklarımın gevşediğini hissettim, sağ olsun yengemle biri yardım ettiler oturttular, su mu getirdiler. 1 ayda atacağım teri o anda attım yemin ederim, yavaş yavaş gözlerime inen sis perdesi açılmaya başladı(çok şükür allahım görüyorum dedim) kendime geldim. Kulaklarımdakü uğultu geçince, yengemin imana geldiğini bana dualar okuduğunu fark ettim ahhahahahahah onu korkuttuğum için yemek ısmarlattırdı kendine shshhshsh İlk bayılacak gibi olduğumda(2013) yine metrobüste olmuştu. Metrobüsten inip karşı yöne geçip metrobüs yoluna düşmüştüm. Tek şansım durağa metrobüsün gelmemiş olmasıydı. Yoksa şu an yaşıyor olacağımı sanmıyorum. Hatta sonradan görüntüler izlense “genç kız kendini metrobüs yoluna atarak intihar etti” olarak bile görülebilirdi çünkü dümdüz tutacak bir şey arayarak karşı şerite geçiyorum… Gene benden kurtulamadınız ay :)

Berbat bir şey. Hele de hastalık boyutunda olduğunda... Bazen kendimi her şeye bayılan, fenalaşan tanzimat dönemi roman karakterleri gibi hissediyorum

hiç bayılmadım ama alnımın ortasına yakın mesafeden çok sert basketbol topu yemiştim, ani darbeden ve şoktan mıdır bilmiyorum ne kadar zorlasam da gözlerimi birkaç dakika açamadım ama şapşal arkadaşlarıma bir türlü anlatamadım bunu, abarttığımı zannetmişlerdi, bayılsaydım daha iyiydi..

ulan hayatımda hiç bayılmadım. hep merak etmişimdir nasıl bir şey olduğunu bir gün sabahın köründe tıklım tıklım dolu olan otobüse bindim hasta halimle. ayakta zor duruyorum zaten. acayip kötüydüm yol boyu. kendimi otobüsten zor dışarı attım. adımımı atar atmaz yere kapaklanıyordum ki bi kız tuttum kolumdan "iyi misin otobüs boyu kötüydün" dedi. afedersiniz ama ağzımı açtığım gibi kusmaya başladım. zorla oturttu bir banka. biri geldi "iyi misiniz" diyor o da. bi baktım canım kankam. "sen nerden çıktın ya" dedim. kadere bak. ben olduğumu anlayınca daha da telaşlandı aldı götürdü beni. çalışmaya çalıştık kahretsin. baktılar bayılacak gibi oluyorum iki iğne yaptılar. eve gönderdiler bu da böyle bir bayılamama anımdır.