Sizlerin sevinçleri delilik seviyesine ulaşmıyor
Ve hüzünleriniz intihar düşünceleri oluşturmuyor
Keşke normal bir insan olabilseydim
Hayatım cehennem olmasaydı
Her insan gibi sevip mutlu olabilseydim
ne boktan bir hayat bu.
mutlu insan aptal insandır
realitenin hammaddesi mutsuzluk.
ne yapacağımı bilmiyorum.
hayattan ne istediğimi de.
amaci olmadan yasayamaz mi bir insan onurlu, saygi gorerek?
nedir planli, programli yasamak hedefler dogrultusunda?
hic mi caniniz sikilmaz?
hic mi hevesiniz gecmez, motivasyonunuz dusmez?
ne istedigimi bilmiyorum.
ne is yapmak istedigimi de bilmiyorum.
aslinda biliyorum; ama o kadar cesitli ki hangisini secmeli veya hangisinden baslamali kestiremiyorum.
her sey cok bulanik.
elle tutulur hicbir sey yok hayatimda.
anlami olan, beni mutlu eden hicbir sey.
intihar edemem, henuz degil en azindan.
bir seyler var engelliyor beni.
aslinda bazen cok keyif aliyorum yasadigim andan. gulumsemek geciyor devamli icimden yapiyorum da farketmeden.
ama artik hicbir sey yoluna girmeyecek.
yalnizliga mahkumum ben.
baksana birileri geliyor ama ben kaybediyorum. kaybetmeliyim cunku hakikati ben biliyorum.
insan yalnizdir ve mutsuz. insan olmak boyle bir sey.
gercek insan...
Edit:
https://youtu.be/hf_MMDjkbOI