değişik bir organ. ucunda bir ödül olmadıkça hiç bir işe girişmiyor. sonra neden insanlar menfaatçi, e yapısı böyle ne yapsın. bir de beleşçi, nerde kolayı var orayı tercih ediyor. aman başka şeyi tercih edeyim, vücudu ona göre yönlendireyim de gelişirim falan diye bir düşüncesi yok.
(bkz: mutlu beyin) kitabında bugün okuduğum ve insan beyninin düşünme ve davranış üzerinde etkisiyle ilgili bir kaç not bırakayım;
"ucl'de nobuhiro hagura liderliğindeki bir çalışmada, deneklere, erkandaki bir nokta bulutunun sola mı sağa mı hareket ettiğini soruldu ve ardından cevap vermek için ilgili kolu itmeleri istendi. kollardan biri kolayca ittiremesinler diye özel olarak ayarlanmıştı, bu da noktaların belirli bir yönde hareket ettiğini bildirmek için daha fazla çaba gerektirdiği anlamına geliyordu. sonuçlar endişe vericiydi; deneklerin, noktalar kesinlikle hareket ediyorsa bile, bunu rapor etmek için daha fazla çaba harcayacakları için, hareketi görmeyi bıraktığı anlaşıldı.
gereksiz bir çabadan kaçınmak için algımız bizzat değişmişti. bilincimiz, dünyaya bakış açımız, anlamsız zor işlerden kaçınmak için sinsice değiştiriliyordu."
"mevcut hedeflerimizle ilgili nesneler bize 'daha büyük' görünebilir ve olumsuz bir ruh halindeysek, örneğin yüksekten korkuyorsak ya da ağır bir yük taşıdığımız için tırmanmanın zorlu olacağının farkındaysak, tepeler ve yokuşlar olduğundan daha dik görünür. görünüşe göre; algımız, beynin onaylamadığına karar verdiği şeylerden bizi caydırmak için sıklıkla değiştiriliyor."
"algıladığımız şey, yalnızca sağlanan duyusal bilginin ayrıntılı bir analizine dayanmaz; baktığımız her şey tarafından tetiklenen duygusal çağrışımlarla ince ince ayarlanır ve değiştirilir. dolayısıyla boşa harcanan çabanın, duygusal çağrışımları tetiklemede oldukça başarılı olduğunu söyleyebiliriz."
"açıkça bir kazanç sağlamadan çalışmak bizi mutsuz eder."