Seni anlayan, dinleyen biri olacak mı ki? Kim çeker ki artık naz, kim anlar birini artık diye başlayan düşünceler yalnız yaşadığın evinde akşamüstleri balkonda tek başına çay yudumlarken daha çok geliyor akla.
Genel bir anlayamama hakim sanki yani kimse kimseyi dinlemiyor anlamıyor gibi hissediyorum. Ya da o insanla karşılaşamadığım için genelliyorum.. İnsan eksik yaratılmıştır ve hep yarımını arar derler. Bir yaştan sonra bu çok daha ağır basıyor.