t: ruhumu açan
ziya osman saba şiiri.
hafifliyorum böyle şeyler okuyunca. şair bu şiirini
yaşar nabi'ye armağan etmiş. ne kadar imrendiğimi kelimelerle açıklayamam.
not:
(#4406629)
---
spoiler ---
sabah... ah şükrederek çıkmak geceden!
ayak bastığım kıyı, yeniden doğuş.
sabah, beliren evim, bahçeler ve sen,
henüz uyuyan dallar, havalanan kuş.
bu sabah bilmiyorum bu kırlar nere?
çamlardan çimenlere dökülen sükûn.
geçen ömrümü bana söyleyen dere,
sessizce yaşamayı öğreten koyun.
bir yol başlıyor gibi, ümitli, rahat.
tanrım! bu sabah içim senin eserin:
iyilik, teselliler, merhamet, şefkat...
içim de bir sabahın, o kadar serin.
bilinmez sevgilerle yıkanan göğüs.
iyilik... ürperişi vücutta ruhun.
iyilik... beyaz koyun, gülümseyen yüz,
şu bahar, mavi gökler, yemyeşil sükûn.
bu sabah gözlerimle okşadıklarım,
her şey, bütün tabiat, ağaçlar, dere,
ey bütün sevdiklerim ve sen ey tanrım!
titrek elleri öpmek, kapanmak yere...
(1937)
---
spoiler ---