Kafamın içi çöplük gibi, halıya uzandım tavana bakıyorum. Antidepresan kullanmaya başladım ve mide bulantısı yaptı bi de üstüne. Başım şiddetli bir şekilde ağrıyor. Olmamam gereken bir yerdeyim, bu boşluk beni öldürmüyor, daha beter ediyor eziyet çekiyorum her anlamda. Kendime şiddet uyguluyorum ve buna karşı koyamıyorum. Keşke bu dönemlerimi başkalarıyla sosyal hayatın içinde geçirebilseydim, sosyal bir insandım fakat son 3 aydır asosyal takılıyorum evden işe işten eve lanet bir hayatım var. Evde de yalnızım 1 aydır ve kafayı tırlattım tabiri caiz ise. Hiçbir işim olumlu ilerlemiyor aksi gibi, online terapi alıyorum ama fayda görmüyorum. Aile hayatı, iş hayatı, sosyal çevre, aşk konuları, hayatın getirdiği ekstra buhran.. Geride kalan hiçbir şey de gram umrumda değil, zaten ailemin veya çevremin de çok umrunda olduğumu sanmıyorum. Ben bu hayatı seviyordum ama neden böyle oldu nasıl bu hale düştüm bilmiyorum, tek istediğim huzur ve mutlu olmaktı. Artık bi anlamı yok gibi, dikkat edin.