Öfkeliydim ona, beni biraz anlasın, kırgınlıklarımı fark etsin, kendini affetirsin istemiştim. Sonuçta beni o noktaya kendi getirmişti, resmen gidiyim diye uğraşmıştı.
Ben kızdıkça sustu, sonra hiç reddetmeden kabullendi ve gitmeyi seçti. Hiç kendinisini affettirmeye çalışmadı bile ben yüreğimdeki acıyla kaldım öyle.
İşin üzücü yanı bir daha yazsa yüreğim dayanamaz affeder onu hemen unutur bütün kırgınlıklarını.