insanı deli eden zımbırtı hissi.
ağlayamıyorum. sinirlerim bozuldu. hazırlıcam böyle tam kendimi şöyle bi güzel ağlayayım, ağzım yüzüm şişsin, şöyle bi ferahlık gelsin diyorum. sonra aklıma çamaşır makinesini doldurmak falan geliyor. akşama harry potter mı izlesem diyorum. hoop kayboluyor bu his. şey gibi. youtube'dan acıklı şarkı dinlerken sen hönkür hönkür ağlarsın şarkıya eşlik ederek, sonra reklam girer araya mal gibi kalırsın ya. sonra hadi bi daha ara da bul o ruh halini, hadi!
benim acilen ağlamam lazım. içim sıkılıyor, açılmam ferahlamam lazım. bak bunu yazarken bile hiç ağlayasım gelmiyo, kaçıveriyo allah'ın belası his yaaa! napsam faturalara falan mı baksam belki ağlarım?