kötü bi dönemden geçiyorum. Yine kötü bi haber aldık durumla ilgili. Ben kimse üzülmesin diye odama geçip ağladım saatlerce. Gözlerim şişti. Toparlanmak için duşa girdim. Hiç ağlamamış gibi yaptım tüm gün. Akşam yemeğinde annem gülme krizine girdi. Sinirleri bozuldu. Kıpkırmızı oldu. Nefes alamıycak sandım. Ben de güldüm yalandan bi yandan ne oldu diye sorarken. Bi şey anlatmaya çalışırken kahkahaları göz yaşlarına dönüştü. Bu sefer de hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Ben tabi tuttum kendimi. Dedim üzülme boşver ben iyiyim. İçime içime akıttım yaşlarımı. Bu sefer annem bile dayanamadı. Yaşadığım tek kötü durum değildi. Bir sürü düşünce geçiyodu aklımdan. Annemin bilmediği daha bir sürü dert. Kırgınlık, suçluluk. Kafamın içine bi ziyarette bulunabilseydi nasıl hala hayatta olduğumu düşünmeden edemezdi.