hayattaki en berbat his

bu başlıkla ilgili yazacak o kadar şey var ki... hepsini yazsam hiçbir yere sığmaz. bu yüzden şimdi yazacağım şey yanlış anlaşılmasın. tabii ki bundan daha berbat hisler de var. insanlar kanser oluyor,anne ve babalarını kaybediyor. benim yazacağım biraz daha biyolojik bir olay. bu yüzden onlarla karşılaştırılmaması gerekiyor. hani çok kederli olursun ve alkole saldırırsın ya... ikinci kadehte kederini unutuverirsin,biraz mutlu olursun,olanları unutursun. içmeye devam edince daha da neşelenirsin. şişenin dibine doğru anında bir baş dönmesi ve mide bulantısı gelir. gözlerini kapatıp uyumaya çalışınca iyice başın döner ve miden bulanır. uyuyamazsın. işte bu berbat bir histir. sonra bir şekilde uyursun ve sabah kalktığında yemek yiyemez,su içemezsin. bu 3 güne geçer ama seni kederlendiren olay yine aklındadır ve dünü hatırlamazsın... bu da bir olay içerisindeki ikinci berbat olay.

sevdiğin insanların ölüm haberini aldıktan sonraki his.

karşındakinin seni önemsemediğini daha doğrusu hiçbir zaman önemsememiş olduğunu fark ettiğin o andaki hislerin.

içtiğin sigaranın tadının bok gibi gelmesi

porno izlerken yakalanmak.

bu hayatta kendimden başka kimseye güvenemeyeceğimi düşündüğüm zamanlarda ki his.

gece hiç uyumayınca midenin yanması bulanması ölüm gibi bişey olması ama kimsenin ölmemesi

kesinlikle önemsenmediğimi hissettiğim an.

ders çalışmıyosundur kalacağını biliyosundur ve ders çalışmıyosundur o gece dünyanın en huzursuz bir uykusuyla en berbat hissini yaşarsınız...

kurban psikolojisi hissi.

engellenince ben ne yaptım ki şimdi derken ki his

değer görmediğiniz anladığınız o his varya hah o işte her şeye kafa tutar

buna birden fazla şey yazılabilir duygusal anlamda, lakin en çok canımı sıkacak şeylerden birisi de bana mesaj atmasını beklediğim kişinin rüyamda mesaj attığını görüp bunu gerçek hayatta attığını zannetmektir. büyük mutlulukla uyanıyorsun ama saatler sonra aslında onun mesaj atmadığını, senin sadece bir rüya gördüğünü farkediyosun

Abi sevmediğin insanlarla mecburen aynı ortamda olmak beni aşırı geriyor, özellikle iş yerinde.

ders çalışmak zorunda olmak ama ders çalışamamak. bu ne basiretsizliktir, bu ne vurdumduymazlıktır, bu ne iş bilmezliktir, bu ne perhiz bu ne lahana turşusudur. tez zamanda akıl ve fikirle ihsan olunup zihin açıklığıyla baş başa kalayımdır. (bkz: inş cnm ya)

"Ait hissetmediğin yerde bulunma zorunluluğu."

karşılık alamamak. hangi yöne çekerseniz oluyor. çalışılan bir işte maddi ya da manevi olarak karşılığını alamamak, sevginin karşılığını alamamak, verdiğin değerin karşılığını alamamak... liste uzaar gider.

Bi şeyleri değiştirmek isteyip, hareket edecek gücü bulamamak, olduğun yerde öylece bomboş durmak, sadece durmak (Şu an içinde bulunduğum durum ;( )

Okulu kazandığım yıl anneme babama gönderin diye yalvarmıştım yapamayız gücümüz yetmez demişlerdi. Bir süre sonra abimin bedelli askerlik parasını nakit olarak eline verdiler :) Şu an ben evliyim, o evde değilim, açık ögretim de olsa o çok istediğim bölümü (maalesef sıfır heves) okuyorum. Tek bişeyi öğrenmek istiyorum; mapustaki zımbırtı bağımlısı velediniz için beni harcadığınıza değdi mi? Edit: olay yılı 2018 ve ben o yıl bi travma geçirdim ölümden döndüm :)

Kesinlikle beklentilerinin yıkılması.Daha kötüsü azıcık bir beklentinin tersinin olması.Beklentiler sıkıntılı

Henüz sizi sevmediğini bile kabullenemediğiniz bir insanın başkasıyla birlikte olduğunu öğrenmek. 6.5 yıllık kız arkadaşım bana karşı bir şey hissetmediğini ve hayatında kimseyi istemediğini söyleyip tüm çabalarıma rağmen benden ayrılmıştı. 4 ay sonra yeni bir sevgilisi olduğunu öğrendim. Ben ise 1.5 yıldır hayatıma arkadaş olarak bile kimseyi alamıyorum...

Boşluk duygusu. Hayatının tam ortasında kocaman bir yarık... Bazen o kadar büyüktür ki seni yutar, içinde boğulursun. Ne yaparsan yap, kimlerle görüşürsen görüş nafile. Çatlak bir vazo misali, sen doldurmaya çalıştıkça o boşalır...

Bir insana ya da bir olaya karşı beklentinizi 0a indirirseniz bu hayattaki en berbat histen kurtulabilirsiniz

Kötü bir halde olsan üzülürdüm iyi olsam mutlu olurdum sanki ikisini de olmaya hakkım yokmuş gibi tatsız tuzsuz bir şey. Ne idiği belirsiz olmak.

Şimdi ölsem herkes beni çok sevecek ve özleyecek ama yaşıyorum hiç kıymetim yok gibi

Eksiklik hissi yarım bırakılmak yarım bırakmak artık nasıl deniliyorsa. İçi doldurulamayan boşluk hissi bişeylerin eksik ve yarım olduğunun farkındasın ama bunun ne olduğunu tam olarak bilemiyorsun.

Herşey hâl olurda ölen birini özlemek kadar kötü bişey yok

asla yapmam dediğin şeyleri yaptıktan sonra oluşan o his. kendi kendine yenilmek bu bildiğin. kaybetmekten ve güçsüz biri olmaktan nefret ederim ki genelde kaybederim.

İnsanlar tarafından sevilmediğini değersiz olduğunu düşünmek önce hafif bir sorgulama ile başlar daha sonradan sorgulamalar büyür ve hiçbir şekilde insanlar tarafından sevilmeyeceğinizi düşünürsünüz o insanlar hayatlarına devam ederken siz harap hale gelirsiniz

Hissizlik, hiçbir duyguyu veya hissi çok uzun süre yaşayamıyorum. Mutsuzluğum, sevincim, heyecanım hepsi 10 dk sürüyo sanki

Ona karşı hissizleşmek.

Daha dün başıma gelen bir olay aslında. Dik bir yokuştan aşağıya inerken karşıdan bana doğru çıkan bacakları olmayan engelli bir çocuk gördüm. Annesi arkasından tekerlekli sandalyeyi istiyordu. Önce bana sonra bacaklarıma baktı nedendir bilmem çok utandım sanırım onun sahip olmadığı bir şeyin değerini hiç bilmediğimi hatırlattı bana

Çaresizlik, bir şeyleri değiştiremeyecek olduğunu bilme hissi. Bunun önüne geçmek çok zor açıkçası ve en berbat his bence.

En yakın arkadaşa aşık olmak. Kaybedeceğini bildiğin için hislerini söyleyemiyorsun sadece sevdiğin kişinin hayatındaki insanları dinliyorsun ve keşke o kişi yerinde olsam diye iç geçiriyorsun.

"Mış" gibi yapan insanlar yüzünden bir şeyin var olduğunu sanmak/zannetmek. Olmayacaksa olmasın ama olacakmış gibi olmasın lütfen. Gerçekten bu çok berbat bir his.

Fazla empati yapmak, inanın bana gerekesiz empati yapmaktan saçlarım ağardı…

Akşamına sabah görüşürüz diye uğurladığımız kişinin cenazesine su dökmek.

Herkes hayatını yoluna sokmuşta, bir ben yola girememişim hissi. Ya da yolumu unutmuşum bilemedim

bir şeylerin oluyormuş gibi gözüküp hiç olmaması

psikiyatrik hastalığınız var diye sizin yüzünüze baka baka dalga geçilmesi

Sen bir hevesle sevdiğin insanın attığı son mesaja cevap vermişsindir ama o sürekli çevrimici olup tek kelime yazmamış dahası gidip de story paylaşmıştır. Senin gördüğünü fark edince sana cevap vermesi de ayrı bir durum yani şu demek oluyor ben seni sallamıyorum abi yapmayın şunu aq saygısızlıktan başka bir şey değil yazmayacaksan söyle de beklemiyim bari

kötü bi dönemden geçiyorum. Yine kötü bi haber aldık durumla ilgili. Ben kimse üzülmesin diye odama geçip ağladım saatlerce. Gözlerim şişti. Toparlanmak için duşa girdim. Hiç ağlamamış gibi yaptım tüm gün. Akşam yemeğinde annem gülme krizine girdi. Sinirleri bozuldu. Kıpkırmızı oldu. Nefes alamıycak sandım. Ben de güldüm yalandan bi yandan ne oldu diye sorarken. Bi şey anlatmaya çalışırken kahkahaları göz yaşlarına dönüştü. Bu sefer de hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Ben tabi tuttum kendimi. Dedim üzülme boşver ben iyiyim. İçime içime akıttım yaşlarımı. Bu sefer annem bile dayanamadı. Yaşadığım tek kötü durum değildi. Bir sürü düşünce geçiyodu aklımdan. Annemin bilmediği daha bir sürü dert. Kırgınlık, suçluluk. Kafamın içine bi ziyarette bulunabilseydi nasıl hala hayatta olduğumu düşünmeden edemezdi.

vicdan azabıdır. insanı yiyip bitirir, bütün duygularını sömürür, hayattan zevk almamasına sebep olur. allah vicdan azabı yaşatacak durumlarla karşılaştırmasın.

her sabah uyanıyorsun böyle her şey çok normal gibi. tamam ya alıştım ben diyorsun. sonra bi bakıyorsun yutkunamıyorsun. boğazında hiç geçmeyen koca bir yumru. ne kadar sürecek bu diyorsun. artık ağlamak yok diyorsun. bi bakıyorsun gözyaşları içinde uyuyakalmışsın. bu döngü hiç bitmiyor