şu hayatta en sevdiğim şeylerden biri; zaaflarımı keşfetmek. bazen "kaç yaşıma geldim, bu saatten sonra yeni bir zaafımı bulmam herhalde." diyorum. ama buluyorum... ve çok eğleniyorum. 

kim bilir ne zamandır onları keşfetmemi beklediğini düşünüyorum o zaafın, böyle düşünce o keşif ekstra hoşuma gidiyor. ilk intiba ve sonrasında onları deneyimlemenin acayip vahşi bir zevki oluyor.

şükür ki abuk sabuk şeyler değil hiçbiri. zaafsız insan yoktur. bu bağlamda makul zaaflar herkese lazım. aksi takdirde bu hayatta; tutkuyu da hazzı da daha eksik yaşarsınız. makul zaaflar edinmiş olmanın şansı...