İnsanların zaaflarını çözmek çok da zor olmasa gerek. Bence insanların sabırsız olduğu durumdaki hali onun zaafıdır. Örnek olarak birini ele alalım. Birine aşık olsun ama aşık olduğu kişinin onun kendisine bu duyguyu beslediğinden haberi olmasın. Aşık olunan kişi bizim bu bireyimize bir şey söylemeye kalkıp vazgeçtiğinde sabırsız bir tepkiyle karşı karşıya kalır. "hadi ama söylesene, merak ettim" gibi. Ortamda bulunup iyi gözlem yapan biri bu kişinin zaafını çok kolay anlar ve bireyimiz sabırsızlığı yüzünden kendini ele verir ama o anki merakı yüzünden bunu farkına bile varmaz . Bu sadece ufak bir örnekti, konuyu anladık varsayıyorum. Bu yüzden en karmaşık insanlar sakin, olaylar karşısında soğukkanlı, sabırlı, beklemeyi bilen insanlardır. Yine de çoğu insanın dayanamayıp kendini ele verdiği bir zaafı vardır diye düşünüyorum.
5
+
-entiri.verilen_downvote
birine karşı olunca insanı alt üst ediyor. aşk değil, sevgi değil nasıl davranacağını da bilemiyor insan. bu kadar his yoğunluğuna gerek var mıydı gerçekten ya.
3
+
-entiri.verilen_downvote
Kendinden ödün vermek için birebir olan bir şey. Farkında olmaksızın yapıyorsun ve farkına vardığında zaten her şey için geç oluyor.
Ama insan için zor bir durum. Kırılgan bir nokta oluşuyor.
2
+
-entiri.verilen_downvote
şu hayatta en sevdiğim şeylerden biri; zaaflarımı keşfetmek. bazen "kaç yaşıma geldim, bu saatten sonra yeni bir zaafımı bulmam herhalde." diyorum. ama buluyorum... ve çok eğleniyorum.
kim bilir ne zamandır onları keşfetmemi beklediğini düşünüyorum o zaafın, böyle düşünce o keşif ekstra hoşuma gidiyor. ilk intiba ve sonrasında onları deneyimlemenin acayip vahşi bir zevki oluyor.
şükür ki abuk sabuk şeyler değil hiçbiri. zaafsız insan yoktur. bu bağlamda makul zaaflar herkese lazım. aksi takdirde bu hayatta; tutkuyu da hazzı da daha eksik yaşarsınız. makul zaaflar edinmiş olmanın şansı...