(#4009401)
İki sene önce alelade yazdığım şeyler bu sene yüksek lisans makaleme konu oldu. Burada yazdıklarınıza dikkat edin, bu sözlükten evrene bağlanan bir kanal olabilir.
Birkaç ekleme yapayım, bu konuyu araştırırken gerek yargı kararlarını gerekse uygulamayı epey incelemiştim. Öncelikle on haftaya kadar gidip ben istemiyorum diyerek o kadar kolay aldıramıyormuşsunuz, devlet hastaneleri sgk bunu karşılamıyor diyormuş. Herhangi bir sağlık sorununuz yoksa ve çocuğu istemiyorsanız paranızın olması gerekiyor ki bu düpedüz sağlık hizmetlerinin sunulmasında yer alan eşitlik ilkesine aykırılık teşkil ediyor. Maalesef. Maalesef diyorum çünkü bu işlemin belirttiğim süre içinde yapılmasını cinayet olarak görmüyorum, hiçbir gelişmiş hukuk sisteminde de cenin doğmadığı sürece kişi kabul edilmiyor. İstemediği bir çocuğu dünyaya getirip bakmak zorunda bırakılmak ise kadının kendi bedeni ve hayatı üzerindeki tasarruf ehliyetini sınırlandıran bir tutum olmasının yanı sıra toplumsal açıdan da faydalı bulmuyorum. İstenmeyen ve muhtemelen dünyaya gelince sevilmeyecek bir çocuğun ileride topluma ne faydası olabilir?
Eş meselesine gelirsek, esasen bu konuda ne cezai ne de idari bir yaptırım mevcut. Yalnızca 1983 tarihli Rahim Tahliyesi ve Sterilizasyon Hizmetlerinin Yürütülmesi ve Denetlenmesine İlişkin Tüzük'de gebe kadın evliyse eşinin rızası da aranır denmektedir. Peki eşin rızası yoksa ne oluyor? Cevabı yok. Dediğim gibi idari para cezası yaptırımı dahi düzenlenmemiş. Yargıtay da ilgili kararlarında ceza sorumluluğunu gerektiren bir durum olmadığı yönünde görüş bildirmiş. Bununla birlikte, uygulamada hiçbir sağlık çalışanı risk almak istemiyormuş bu konuda. Çünkü birisi şikayet etse görevi kötüye kullanmaya pekala dayandırabilir. Onu geçtim, eş öğrenirse hastahaneyi basıp sizi dövebilir. Yine maalesef. Bu da başka bir kanayan yaramız. Her neyse, hiçbir yaptırımı olmayan ve kanundan ziyade oldukça eski tarihli bir tüzüğe dayanan bu eş rızası olayı ülkemizde uygulanıyor.
Ayrıca şu hususa da dikkat çekmek istiyorum, kadın evli olsa da her zaman karnındaki çocuğun babası eşi olmayabiliyor.
Avrupa İnsan Haklari Mahkemesinin 1980 tarihli kararlarında bile net bir şekilde eşlerin rızasının çelişmesi halinde kadının menfaati gereği onunkinin esas alınması gerektiğini söylemektedir. Yine 1992 tarihli Amerika Yüksek Mahkemesi'nin dönüm noktası olarak değerlendirilen Pennsylvania v. Casey kararı var, ilgililer okuyabilir. Karar, özetle eş rızasını "lüzumsuz yük" olarak nitelendirmekte ve bu sınırlama sebebiyle dikkate değer sayıda kadının kürtaj hakkının engellendiğini söylemektedir. Açıkçası iki sene önce tereddüt içindeyim yazmışım ancak şu anda netim, annenin vücut bütünlüğüne ilişkin hakkı babalık hakkından üstün bir hak kanaatimce.
Son olarak, tecavüz halinde TCK 99/6 gereğince on haftalık yasal süre yirmi haftaya uzuyor. Bu isabetli bir düzenleme.
Velhasıl, sıkıntılı mevzular ve altındaki hikayeleri bilemezsiniz. Hiçbir kadın kolay kolay keyfe keder karnındaki bebekten vazgeçmek istemez. Kürtaj bir haktır ve sadece kadının kendi iradesine bırakılmalıdır. Naçizane çok büyük konuşmamanızı öneriyorum zira en güvenilir korunma yöntemlerinde bile hamile kalma riski mevcut. Dilerim hayatının herhangi bir döneminde çocuk istemeyen kimse böyle bir kararla sınanmaz.