Beni hem ayakta tutan hem de yıkan olgu.
Beklentisiz bir şeye bağlanamıyorum ona ulaşma isteği beni güçlü ve zinde tutuyor eğer hala o beklentimi karşılayabileceğimi düşünüyorsam çok da güzel konsantre oluyorum ve mutlu da oluyorum bu durumun içinde. Ya da en azından mutsuz olmuyorum.
Ancak en ufak bi beklentimin dışında bir şeyle karşılaşınca hemen hüzün basıyor. Bak işte o kadar düşündün ettin hayalini kurdun çok da güzel gidiyordu ne oldu şimdi neden böyle oldu bak girme işte o kadar beklentiye sen çok bahtsız bir adamsın olacağını mı düşünmüştün bir de diyor içim. Haklı da galiba. Beklentiyi düşük tutup hüzünlenmemek lazım ama namümkün.