Çocukluk hayalimdi. Dizilerin, filmlerin etkisi olacak galiba evde ayakkabıyla dolaşmanın özel bir şey olduğunu düşünürdüm .d Yeni ayakkabı aldığımızda “altını silip” (özellikle belirtiyorum. Silmeden giysem annem keserdi beni) bir hafta evde ayakkabıyla dolaşırdım .d
7 yaşındayken tam da bu hayalleri dorukta yaşarken ev taşıdık. Taşınma işlemlerinin sonuna doğru evdeki büyük eşyalar gidip küçük ıvır zıvırlar kalınca eve artık ayakkabıyla giriyorduk. Ulan bir baktım ev aşırı toz ve pis. Çocuk aklımla “demek ki evde ayakkabıyla dolaşmak pis bir şey” diye düşünüp bu hayalimden o an vazgeçtim .d
(bkz: adam olacak çocuk)