Burada biriktirilen anılar şey gibi askerlik anısı gibi. Sürekli anlatılır dinleyenlere komik değildir ama anlatan büyük zevk alır. Işte ben de böyle hissediyorum bununla ilgili anıları anlatırken puahauahau.
Üniveriste ikincisi sınıf ilk dönem sonu. Sınavlar falan var ama benim ruh hali berbat. Oda arkadaşı ihaneti de yaşamışım o sıra moraller bozuk. Odada rahat edemiyorum, başka yerde de kalamıyorum. Mecbur yurdun son giriş saatine kadar dışarıda takılıyorum. Bi gün yine aynı planı yaptım ama yalnızım kimse yok. Sadece 5-6 kişilik bi arkadaş grubu var onların sesi geliyor. Aq ben de kişiliksiz biri olduğum için benim moralim bozuk olunca tüm dünyanın da morali bozuk olsun istiyorum, ayar oluyorum mutlu insanlara ajajaja. Seslerini duymamak için kulaklık taktım falan oturuyorum öyle.
Sonra o gruptan biri geldi yanıma. Işte halim baya itten beter olunca iyi miyim diye merak etmiş, tanımıyorum bile. Benim de dert anlatasım var. "Nen var kuzum?" diye soranı da bulmuşum. Anlattım aq nasılsa bi daha nerede görecem. Ne kadar sohbet ettik bilmiyorum ama derdimi tasamı atıp bi de üstüne deli gibi gülmüştüm o gece. Ondan sonra da toparlandım zaten.
Kısaca karşınıza sizden çok farkli insaları çıkartan bi ortam ve mükemmel bi fırsat bu. Iyisi kötüsü bi ton insan tanıyorsun ama işte insanları tanıyorsun. Yine bi yere bağlayamadım işte bu da böyle bi anımdı.