Rahmetli kuzenim, ablamın deftere yazdığı bir yazı vardı. Onunla yaşadığımız güzel günlerin üzerini örten illet gırtlak kanseri onun yemek yemesine, konuşmasına, yutkunmasına engel oldu tam iki yıl. Uzun bir yazı değildi yazdığı ama hiçbir zaman yarası kapanmadı bende.
“Karnım aç”