yaklaşık bir saat önce konuştuk telefonda. üniversite okuduğum için ayrı düştük. fakat uzaktayken bile yakınımdaymış gibi hissediyorum. uzun zaman sonra ilk defa dertleştik, içimi döktüm. yalnızlığımdan, mutsuzluğumdan da bahsettim. ve bu mutsuzluğumun kaynaklandığı şeylerden de bahsettim. bunları düzeltmek için yapabileceklerimden de bahsettim. bana her zaman arkandayım, seni çok seviyorum derken bile o kadar hissettim ki... bu hissi cidden anlatamıyorum. şanslıyım. annemle konuşmak, dertleşmek o kadar güzel ki. onu bir kez daha ne kadar çok sevdiğimin farkına vardım.