Eskiden beraber bi yerlere gittiğimizde hep onların arkasından yürürdüm. Uzaktan bakınca üçü gerçek bi aile gibi dururdu. Samimi sıcak falan işte. Kendimi koyamazdım aralarına. O samimilik sıcaklık ben aralarına girince yok olacakmış gibi gelirdi çünkü. Hala öyle. Aramızda camdan duvarlar varmış gibi hissediyorum. Bunun nedeni de onlar değil ama ben hep böyleydim hiçkimseyle istediğim kadar samimi olamıyorum.
Hep var olsunlar yine de hep olsunlar.