Kendi gözlemlerime göre evliliğin ilk aylarında aradaki eş bağı çok güçlü olmuyor. Çünkü eş olmak ne demek daha bilmiyorsun anlayamıyorsun bilmediğin duyguda bocalıyorsun. Sonra yavaş yavaş güçleniyor o bağ, bi şeyler paylaştıkça. Sıkılsan da bunalsan da sizi bir tutuyor. Bağımlı değil bağlı olduğun sürece mutlu oluyorsun. Böylece onun her hareketinde canını sıkmamaya başlıyorsun. Sıkıldığın zamanlarda bunun geçici olacağını her çiftin bunu yaşayabileceğini düşünerek olayı büyütmüyorsun. Kısacası Ön yargıları bırakın ve “sıkılırsan güneşten, gece oluruz erkenden” mooduna geçin😊