hiçbir
dinde ve felsefik akımlarda bu eylem yoktur.
yardımlaşma-
dayanışma vardır. insan insana borç vermez. imkanı varsa, yardım eder.
bunu şöyle düşünün; eğer iyi bir dindarsanız otomatikman zaten
mülk allah'ındır düsturuyla hareket edip o uğurda yaşamanız gerekir. haliyle, bu da "kime kimin parasını borç veriyorsun?" mantığına girer.
hadi diyelim dini bir inancınız yok. o vakit işin içine kamu giriyor. yani, bir insanın zenginliği, en temelde tüm dünya nimetlerinden öyle ya da böyle yararlanması ve zenginleşmesi demektir. bu yüzden, hep derim ya,
zenginlik hırsızlıktır. sizden çalmamışsa kesin başka birinden çalmıştır. haliyle, bu durumda da borç vermiş sayılmaz insan. çünkü kamu malıdır elde ettiği. insan dahil, kamu kaynakları. üretim araçları... en nihayetinde o insan dünya denen bu bok çukurunda o servetle biraz oyalanıp ölecektir.