İnsanlar genellikle gündüzleri mantıklı düşünürler. Geceleri ise duygular daha baskın olur ve bu duyguların yükü altında bir mutsuzluk oluşur. Bu şu sebepten de olabilir gündüz sürekli bir koşuşturmaca halindeyiz kendimiz haricinde bütün her şeyi düşünüyoruz gece yastığa kafamızı koyduğumuz anda kendimizle başbaşa kalıp iç dünyamıza kısa bir göz atıyoruz ve sonra anlıyoruz aslında bizim koca bir günde kendimize kalan sadece yatmadan önceki zaman.