Alışmış kudurmuştan beterdir diye bir laf var ya bizim eve o kadar çok uyuyor ki...
Ataerkil sisteme alışmış ve bunu normal kabul eden annem, annemin şımarttığı abim ve ataerkil sistemde büyümüş ama kendini bir nebze de olsa geliştirmiş okumuş bir babam var.
Annem, "Sen artık genç kız oldun şunları sen yap." diyip evin yarı yükünü bana bırakır ve ben onlardan bir tanesini yapmasam kıyametleri kopartır. Abim ise içtiği içeceğin bardağını mutfağa bıraktığında hayırlı ve örnek evlat olur bir anda.
Ben yaşadığım evde ev işlerini yapmaktan yüksünmüyorum cidden ama bir tek ben ve annemin yapması annemin bunu normal karşılaması diğerlerinin yan gelip yatması canımı sıkıyor. Birkaç kez şunu da babam mı yapıcakmış, abim yapsın bunu da dediğim oldu ama hiçbirisi kılını kıpırdatmadı.
Şimdi üniversiteye gideceğim Ankara'daki üniversiteler iyi olduğu için ilk iki tercihim Ankara ve gelme ihtimali de yüksek. Ailecek Ankara'da yaşıyoruz ve ben önümüzdeki 4-5 sene daha bunları yaşayacağım.
Anneme bazı şeyleri anlatmak için o kadar çok uğraştım ki... Ama o anlamamakta diretiyor...
Umarım biraz da olsa normalleşiriz.