Geçen gün mevzu arkadaşlarımken bugün ise gelecek kaygısı sardı zihnimi.
Okul oku, mezun ol, hayatı yaşamaya çalış derken sıradan (cafe vs.) İşlerde çalışıp dur, gezip toz ama hep bi kısıtlama dahilinde bi gezme, akıp giden zamanın farkına varamadan hayatının sonuna doğru yaklaştığını hissedip oturup ders çalışmaya başla ve kpssden yüksek puan alıp 9 aydır atama bekle.
23 sene boyunca elimde olan tek şey koca bir hiç. Sadece geçen zamanıma acıyorum ve çok huzursuzum. Her şeyin bitmesini istediğim zamanlar oluyor ve herkesten kurtulma isteği geliyor, her şeyden uzaklaşma hissi.. çok kötü..