en tehlikelisinin bir insana bağımlılık olduğunu düşünüyorum. genel olarak insanlara bağımlılık bile bu denli tehlikeli değil. hani sosyalleşmek ihtiyaç gibi gelir, yalnızlık hiç hoşa gitmez filan. bu da çok sağlıklı olmasa da düzeltilebilir bir kıvamda bence.
fakat tek bir kişiye olan bağımlılık kişiyi aciz bırakıyor. insanın sahip olduğu tüm değerleri yıkıp parçalıyor. “ben” diye bir şey kalmıyor. kendin olamayacak kadar o’laşıyorsun. (saçma sapan fiiller uydurmak istemezdim fakat “o” kelimeyi bulamadım, pardon :/ belki başkalaşıyorsun olabilirdi ama tam manayı veremiyor gibi.)
bahsettiğim bağımlılık tek bir alanla sınırlı kalan da değil, o da bir şekilde aşılabilir. her alanda, her şeyde bağlı ve bağımlı olmak söz ettiğim. kendin karar verememek, onsuz bir şey yapamamak, herhangi bir şeyde “o ne der, o olsaydı ne yapmamı isterdi” diye düşünmek, kendini onsuz hayal edememek vb.
not cool ya. nasıl aşılır, nasıl düzeltilir pek bir fikrim yok. sanırım öz güveni artırmak, o kişiden uzaklaşmak filan yardımcı olabilir. psikolojik destek olmazsa olmaz gibi.
not: ben tam bağımlı değilim bence, bu entiriyi yazdığımdan öyle anlaşılabilir gibi ama :d neyse, niye kendimi açıklıyorsam? siz kimsiniz ki sanki..