Günden güne her şey kötüye giderken düne, bir önceki güne, ondan önceki haftaya, öncesindeki aya, geçmiş yıllara özlem daha çok artıyor.
Geçmişi anmışken ardından gelen ahlar vahlar pişmanlıklar, kaybedilen zamanlar, artık olmayanlar ve hiç geri gelmeyecek olanlar da yaranın üstüne basılan tuz misali oluyor.
Özetle;
link