acaba siz ne kadar yalnızsınız

Kendimi üç kişilik bir çekirdek aile ile karşılaştırıyorum Bulunduğum kasabada doğalgaz yok, o yüzden tüplü ocak kullanıyoruz. Ben tüpü ortalama 7 ay da bir değiştirirken üç kişilik aile 3 ayda bir değiştiriyor. Ben çok meyve sevmezdim bu aralar canım çekiyor ben yarım kilo bile almıyorum ama yine de dolapta bozulmaya yüz tuttukları oluyor, üç kişilik aile genelde meyveleri iki günde tüketebiliyor. O aile işten gelince konuşabileceği, anlayabileceği birlikte yemek yiyebileceği bireyle beraberken, ben işten gelip yalnız yememe düşüncesi olmasın diye youtubeden video saçmalığı arasında boğuluyorum. Sonra sessizce izlersem dizi/film izliyorum ve uykuya geçiyorum. Tamamen iletişimsizlik ve yalnızlık, ki bence yalnızlık bir hastalık alışınca bırakılmıyor. Uyku faslına geçince bireyler uyku alanlarına çekiliyorlar ve ben uyku oyuncağımın elinden tutup uykuya dalabiliyorum. Evet, el tutmak gibi bir alışkanlığım var, uyku filimin patisini avcumun içine yerleştiriyorum ve öyle uyuyabiliyorum. Sevmek, sevilmek, hissetmek önemli. Üç kişilik bir ailede kavga da olsa bir iletişim söz konusu ama birilerinin dediği gibi şu duvarlar da beni sevebilir ama bilmiyorum ki.. O kadar çok özledim ki kocaman sofrada birleşmeyi, iki olabilmeyi, birinin beni düşünmesi, evde biri olunca evin bile rengi değişiyor. O yüzden hayatı 3/1 oranı kadar yalnızım. Birim.