Şiir dizesi değil de içimden gelen birkaç satır cümle var; izninizle..
Yıllar önce bir kadın geldi bu dünyaya ağzında yaralı bir hayat türküsü, yüreğinde yarınlara duyduğu inanç ve bir de hoyrat kahkahası ile.. Günler birbirini kovaladı zaman geçti ama beklenen yarınlar hiç gelmedi inat değil mi o da umudunu hiç kaybetmedi. Sonra bir gün ,soğuk bir aralık akşamı, kadın bir şeyi fark etti beklenecek bir yarın kalmamıştı yaşanacak günler onun için bitmek üzereydi -umudunun aksine-
Bugün o kadın geldi aklıma, bütün hayatı güzel günleri beklemek ile geçen nefes alan ama yaşamayan o kadın.. Artık nefes de almıyor üstelik!
Demem o ki: Bugün kalkan tüm kadehler senin güzel yarınlara olan inancın için kalksın "anne"