Bir çocukluk aşkım vardı unutamamıştım bir türlü, o boşluğu birilerinden hoşlanarak falan dolduracağımı sandım ama meğer daha beteri bekliyormuş beni. İlk yıl gördüm onu üst sınıflardandı. Birden o kadar içim ısındı o kadar çok sevdim ki tarif edemem. Aşk değildi eminim ama tarifsiz bir sevgi vardı içimde. Dayanamayıp onuncu sınıfta söyledim ne olursa olur dedim. Neredeyse aşağılanarak reddedildim. Çok üzüldüm çok ağladım hoş aradan 5 yıl geçti hâlâ yediremedim daha da ağlarım o zamanki kendime. Kabul etseydi nolurdu bilmiyorum ama o zaman içim yana yana büyüdüğümü hissettim. Ama canı sağ olsun umarım şimdi kendisi gibi birini bulmuştur ve mutludur.