Babam ve annem pozitif olmuşlardı. Ben onları ayrı ayrı odalara alıp bakmaya çalışıyordum. Babam gittikçe kötüleşiyordu. Hastaneye yolladık ambulansla. Nasıl olsa hastanede iyileşirdi, oksijen verirlerdi falan... O sırada ben de test yaptırdım çünkü tat ve koku gitmişti. Ertesi gün, benim de pozitif olduğumu öğrendik. Birkaç saat sonra hastaneden aradılar ve “Başınız sağ olsun.” dediler. Annem de karantinada, ben de. “Ne yapacağız şimdi?” diyebilmiştim sadece, bir damla yaş bile dökemeden. Cenazeye bile gidemedik. Kimse de bize gelemedi. Hayatımın en büyük çaresizliğiydi.
0
başınız sağ olsun sevgili yazar. aynı zamanda çok geçmiş olsun:( - minikpolis 06.03.2021 01:15:34 |#4118609