Oda
Adından başka hiçbir şeyi hatırlamıyordu. Çok sade bir odaydı burası. Tavanda asılı bir ampul, bir masa ve sandalye. Masanın üzerinde bir kalem ve defter. Bir de uyandığı yatak. Odanın kapısı bile yoktu. Sanki bir kare kutunun içindeydi. Kapıyı uzun süre aradıktan sonra bu odaya teslim oldu ve sandalyeye oturdu. Masajın üzerindeki defteri inceledi. Defterin ilk birkaç sayfası yırtılmıştı ve sağlam sayfaların ilkinde sadece "Oda" başlıklı bir yazı vardı. Okudukça şaşırıyordu çünkü bu yazı tamamen onu tarif ediyordu. Yazıyı okuyabileceği en yavaş hızda okudu çünkü yapacak başka bir şeyi yoktu. Sonra tekrar okudu, tekrar ve tekrar okudu. Defterde başka bir yazı yoktu. Yazıyı ezberledi. Sonra bu sayfaya artık gerek olmadığını düşündü. Düşündüğü gibi de o sayfayı yırtıp yedi. Yemekten sonra bir ağırlık çöktü ve yatağına yatıp derin bir uykuya daldı. Uyandığında nerede olduğunu hatırladı. Tekrar sandalyeye oturdu. Defterin ilk birkaç sayfası yırtıktı. İçine derin bir yazma isteği doğdu. Kalemi eline alıp defterin kalan sayfalarından ilkine bir yazı yazmaya başladı. Yazı aynen şöyle başlıyordu: "Adından başka hiçbir şeyi hatırlamıyordu."