Kekoo sağ olsun anılarımı canlandırdı. Bir tane anlatayım.
Bir tertibim dizinden ameliyatlı haldeyken gelmiş askere. Henüz ikinci üçüncü gün ama bu ayağına basamıyor. Zaten girişte de spor için "kısıtlı" yazmışlar buna, revirdeki doktora gitmiş hastaneye sevk etmişler ama bir hafta sonra sevke çıkacak.
Bu çocuk acıdan kıvranır halde bir daha revire gitmiş, doktoru bulamamış. Orada görevli askerlerden bir tanesine demiş ki "Ben sevke gidecem ama acıdan yerimde duramıyorum. Bari bir kas gevşetici falan verin, biraz acım dinsin."
Buna bir ilaç vermişler, geri göndermişler. Çocuk, uyumadan ilacı sürmüş ama nafile. Gece de uyuyamamış zaten doğru düzgün.
Sabah uyandığında bakmışlar hâlâ acı çekiyor. Koğuştakilerden bir tanesi de hemşireymiş. Demiş ki "Aga bi' bakayım sana ne ilaç verdiler." İlacı gösterince hemşire gülmeye başlamış. "Olum" demiş "Bu ilaç ne alaka? Bu ilaç basur ilacı." Açmış göstermiş prospektüsü.
"Vay amınakodumun." diye almış ilacı gitmiş revire bizim oğlan. Kavga edecek kendisine ilacı verenle. Şansına, çocuğu da bulmuş.
"Aga" demiş "Ben senden kas gevşetici istedim sen bana basur ilacı vermişsin taşak mı geçiyorsun benimle?"
Asker önce bakmış avel avel prospektüse sonra demiş "Ben ne bileyim amk ilaç ne ilacı. Kas gevşeticilerin orada duruyordu. Ben mobilyacıyım beni buraya koydular."
professional orientation in turkish army